Lelylijngeld verdwijnt als sneeuw voor de zon: onbetrouwbaar bestuur en gebroken beloftes

Het besluit van het kabinet om de 3,4 miljard euro die was gereserveerd voor de Lelylijn in te zetten voor andere projecten, is voor de Initiatiefgroep Lelylijn onbegrijpelijk en onacceptabel. Geld dat bedoeld was om Noord-Nederland structureel beter te verbinden met de Randstad en andere delen van Nederland, wordt tegen de wens van de Kamer in aangewend om gaten elders te dichten.

Laat er geen misverstand over bestaan: wij steunen de aanleg van de Nedersaksenlijn van harte. De plannen uit de Voorjaarsnota geven echter blijk van het tegen elkaar uitspelen van regio’s en het ondoordacht schuiven met middelen voor stuk voor stuk noodzakelijke plannen. Het Noorden dreigt er bekaaid van af te komen. De coalitie wekt de indruk te investeren, maar dit blijkt in werkelijkheid een duurbetaalde sigaar uit eigen doos. Dit besluit ondergraaft opnieuw het vertrouwen in Den Haag en laat zien hoeveel – of beter gezegd: hoe weinig – waarde er werkelijk wordt gehecht aan het versterken van de verbinding met Noord-Nederland en het bevorderen van brede welvaart in de regio’s.

Onbetrouwbare koers ondermijnt langjarig beleid

Het gaat hier niet om onbelangrijke projecten – integendeel – maar het is een fundamenteel verkeerde keuze om geld dat gereserveerd was voor een grootschalig en toekomstbepalend spoorproject op te offeren. Projecten die naast elkaar zouden moeten bestaan, worden nu als elkaars wisselgeld ingezet. Na jaren van structurele onderinvestering zou het credo én-én moeten zijn, niet óf-óf. Deze projecten hadden stuk voor stuk op een andere manier gefinancierd kunnen worden – zonder dat dit ten koste ging van de Lelylijn. Dat dit nu niet gebeurt, zet een streep door jarenlang beleid en ondermijnt het principe van betrouwbare overheidsplanning. Het roept bovendien de indruk op van kortzichtig beleid, gericht op scoren binnen een beperkte regeerperiode.

Tweede Kamer buitenspel gezet

Opvallend is de ronduit bedenkelijke rol die de coalitiepartijen in de Tweede Kamer hierbij spelen. De uitkomsten van de onderhandelingen druisten linea recta in tegen de unaniem aangenomen motie waarin werd uitgesproken dat de Lelylijn-middelen niet voor andere doeleinden mochten worden aangewend. De coalitie negeert hiermee een luide en duidelijke boodschap van de Kamer. Dit soort politiek draagt bij aan het groeiende wantrouwen in de landelijke overheid – en terecht.

Deze regering ontbeert visie en breekt bestaande beloften. Een goede verbinding met het Noorden is, mede vanuit internationaal perspectief, van groot belang voor Nederland. Bewindslieden op I&W staan te juichen als ze de snelheid op een paar kleine snelwegtrajecten kunnen verhogen, maar het grote plaatje ontbreekt. Het is een wrange constatering.

Waar een wil is, is een (spoor)weg

In het Noorden en in Flevoland wordt al jaren gestreden voor de Lelylijn. Ons motto blijft onverminderd: waar een wil is, is een (spoor)weg. Als de politieke wil écht aanwezig is, kan er ook een degelijk financieringsmodel worden opgetuigd – daar ontbreekt het nu aan.

De lobby voor de Lelylijn kent haar oorsprong deels op de bodem van de voormalige Zuiderzee, in de Noordoostpolder. Een gebied dat dankzij visie, lef en doorzettingsvermogen werd drooggelegd – het levenswerk van Cornelis Lely. Met de huidige bestuurlijke mentaliteit zouden de Zuiderzeewerken geen schijn van kans hebben gehad. Die gedachte stemt somber.

De Initiatiefgroep Lelylijn laat het er niet bij zitten. Wij zullen ons de komende tijd krachtig en vastberaden laten horen.

Bron afbeelding: Shutterstock.